Rodzice często otrzymują bardzo niewiele instrukcji na temat sposobów karmienia swoich dzieci, a mimo to dobre umiejętności jedzenia i picia sprzyjają najlepszemu rozwojowi jamy ustnej. Stosowanie odpowiednich technik karmienia, które mogą wspierać rozwój jamy ustnej dziecka.



Większość naszych umiejętności jedzenia i picia rozwija się w ciągu pierwszych 2 lat życia. Co 3 miesiące od urodzenia Twoje dziecko będzie miało gwałtowny wzrost w tym obszarze. Możesz wspomóc ten proces, stosując odpowiednie techniki karmienia od urodzenia.

Zobaczymy, jak dzieci pomyślnie radzą sobie z karmieniem piersią lub butelką. W idealnym przypadku Twoje dziecko powinno wykazywać następujące cechy, niezależnie od tego, czy karmisz piersią, czy butelką. Większość dzieci urodzonych o czasie rodzi się z potencjałem dla tych cech, które wymieniono poniżej. W rozwoju większości z nich można pomóc wcześniakom i noworodkom.
1) Mały ruch szczęki po zatrzaśnięciu.
2) Bańki/rowkowania języka.
3) Równomierny, falujący ruch języka od przodu do tyłu (50% do przodu i 50% do tyłu), z tylną częścią języka przesuwającą się w dół, aby wytworzyć podciśnienie podczas picia i ssania.
4) Język podczas przedniego ruchu języka wychodzi nad dolny obszar dziąseł, ale nie wystaje z ust.
5) Stabilne usta, w których język pełni rolę dolnego stabilizatora, poduszki ssące pełnią rolę stabilizatorów bocznych, a podniebienie pełni rolę stabilizatora górnego.
6) Odpowiednie ciśnienie w jamie ustnej, aby płyn mógł bezpiecznie i skutecznie przepływać do jamy ustnej i przez nią w celu połknięcia.
7) Dobry rytm karmienia.



Po przystawieniu dziecka do piersi lub butelki powinien nastąpić niewielki ruch szczęki . Język, poduszki ssące i podniebienie tworzą odpowiednią przestrzeń, aby płyn mógł bezpiecznie, łatwo i skutecznie przemieszczać się przez usta. Dlatego szczęka nie musi się bardzo poruszać.



Język dziecka musi obejmować rowek wokół butelki lub brodawki piersiowej i przy każdym ssaniu przesuwać się z 50% do przodu i 50% do tyłu ruchem przypominającym falę. W tym samym czasie tył języka dziecka przesuwa się w dół, tworząc podciśnienie w jamie ustnej. Dzięki temu z łatwością odpompujesz płyn z piersi lub butelki. Niemowlęta, które przesuwają język zbyt daleko do przodu (czasami nazywane to wysunięciem języka lub nadmiernym wysunięciem języka), pracują zbyt ciężko.



Pochylanie się języka (wypychanie środka języka do góry) oznacza, że ​​coś poszło nie tak. Dzieci, które garbią językiem i pompują płyn, pracują zbyt ciężko i łatwo się męczą. Zwykle garbią sobie języki, ponieważ nie mają odpowiednich poduszek ssących, język jest zawiązany i/lub ich głowa i szyja są wyciągnięte do tyłu. Poruszanie językiem to próba zmniejszenia przestrzeni wewnątrz jamy ustnej, co następnie reguluje siłę ssania. Nie jest to skuteczna metoda regulacji ciśnienia w jamie ustnej.



Jak wspomniano wcześniej, dziecko powinno mieć równy, falujący ruch języka od przodu do tyłu . Podczas ssania język powinien wystawać ponad dolne dziąsło, ale nie wpychać. Niemowlęta często wypychają języki, ponieważ ich głowa i szyja są zbyt daleko do tyłu. Te dzieci pracują bardzo ciężko, a wypychanie języka może stać się nawykiem trwającym całe życie, o którym wiadomo, że wpływa na rozwój i kształt podniebienia twardego (podniebienia) i zębów (tj. okluzji).

Niemowlęta, których języki nie wychodzą ponad dolne dziąsła, również mają trudności z karmieniem piersią i mają tendencję do przygryzania sutków mamy lub sutków od butelek. Robią to, ponieważ wyzwalany jest odruch gryzienia. Uczą się również, że gryzienie może pomóc w zapobieganiu nadmiernemu poruszaniu się szczęki.



Niektóre dzieci rodzą się z ograniczeniami języka, które mogą utrudniać prawidłowe ruchy języka. Drobne ograniczenia często można rozwiązać poprzez zastosowanie odpowiednich technik karmienia. Jednak niektóre dzieci mają znaczne ograniczenia, a najpoważniejsze mają języki w kształcie serca. Ograniczenie spowodowane jest strukturą znajdującą się pod językiem, zwaną wędzidłem językowym. Możesz usłyszeć termin medyczny wędzidełko, gdy język jest w ten sposób ograniczony.

Niektórzy pediatrzy zalecają przycięcie tkanki pod językiem, jeśli język jest tak ograniczony, że dziecko nie może prawidłowo karmić piersią ani butelką. Więcej informacji na temat postępowania w przypadku zawiązania języka można znaleźć w witrynie internetowej Amerykańskiej Akademii Pediatrii. Informacje na temat krawata na języku dr Brian Palmer znajduje się również na tej stronie internetowej: www.brianpalmerDDS.com

W literaturze fachowej pojawiły się pewne kontrowersje dotyczące tego, czy zawiązać krawat w języku, czy nie. Przycinanie jest najważniejsze, jeśli język jest znacznie ograniczony i dziecko nie może prawidłowo jeść. Czasami robi się to tuż przed porodem i jest to decyzja, którą rodzice muszą podjąć ze swoimi lekarzami, ponieważ jest to operacja.



Niemowlęta, którym wycinek zostanie wykonany później (kilka tygodni po urodzeniu lub później), zwykle wymagają terapii, aby przywrócić prawidłowe odżywianie. U dzieci karmionych z ograniczeniami przez pewien czas rozwijają się nawyki żywieniowe, które zwykle prowadzą w przyszłości do problemów z karmieniem i rozwojem jamy ustnej.

Jeśli język dziecka jest znacznie ograniczony, ważne jest również sprawdzenie ust dziecka pod kątem ograniczeń. Istnieje system wędzidełek i każda warga również je ma (kawałek tkanki łączący wargi z dziąsłem). Nazywa się je wędzidłami wargowymi. Jeśli usta są zaciśnięte lub zbyt ciasne, może to znacząco wpłynąć na zatrzask piersi lub butelki. Ograniczenia warg często można rozwiązać, stosując odpowiednie karmienie i pewne techniki masażu. Strzyżenie wykonuje się sporadycznie, zwykle w połączeniu z pracami ortodontycznymi, jeśli nie zostało to zrobione wcześniej w celu karmienia. Każde wycięcie jest zabiegiem chirurgicznym i jest decyzją podejmowaną przez rodziców i lekarza.

Twoje dziecko potrzebuje również stabilnej jamy ustnej z wystarczającą ilością miejsca w środku, aby skutecznie ssać lub karmić butelką. Tę stabilność zapewniają struktury, z którymi przyszło na świat Twoje dziecko (podniebienie, poduszki ssące lub tłuszczowe na policzkach, wygięty język i bliskość struktur jamy ustnej). Bez tej równowagi w jamie ustnej u dziecka rozwiną się wzorce, które mogą mieć wpływ na sposób, w jaki będzie piła i połykała przez resztę życia.



Podniebienie, poduszki do ssania, zagłębiony język i bliskość tych struktur pozwalają dziecku wytworzyć to, co terapeuci nazywają dobrym ciśnieniem wewnątrzustnym . Podobnie jak wiele innych układów w organizmie, usta są „układem ciśnieniowym”. Bez odpowiedniego ciśnienia w ustach płyn nie może płynnie i łatwo przedostać się do gardła w celu połknięcia. Może to spowodować, że dziecko będzie pracować ciężej niż to konieczne podczas karmienia.

Twoje dziecko również powinno je mieć. Oznacza to, że cała jama ustna porusza się rytmicznie. Ssanie odżywcze (w trakcie którego dziecko pobiera milę z piersi lub mieszankę modyfikowaną) następuje mniej więcej raz na sekundę. W miarę nabywania przez dziecko umiejętności wykonywania sekwencji ssania, połykania i oddychania, będzie ono mogło ssać przez dłuższy czas bez przerw. Karmienie piersią lub butelką powinno odbywać się w stosunkowo cichym i płynnym procesie. Jeśli Twoje dziecko wydaje wysokie dźwięki, odgłosy przełykania lub inne odgłosy szarpania się, może to oznaczać, że płyn wypływa zbyt szybko z butelki lub piersi. Twoje dziecko może również znajdować się w nieodpowiedniej pozycji do karmienia.



*Odnośnik i cytat z Diane Bahr, „Nikt mi tego nie powiedział (ani mojej matce)!”, 2010